Przejdź do zawartości

Luciano Spinosi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luciano Spinosi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1950
Rzym

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1967 Tevere Roma 2 (0)
1967–1970 AS Roma 37 (4)
1970–1978 Juventus 138 (1)
1978–1982 AS Roma 77 (1)
1982–1983 Verona 30 (0)
1983–1984 A.C. Milan 18 (0)
1984–1985 Cesena 22 (0)
W sumie: 324 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1969–1971  Włochy U-21 3 (0)
1971–1974  Włochy 19 (1)
W sumie: 22 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1988 AS Roma
1994 Lecce
1996 Ternana
1997–2004 Lazio (asystent)
2007 Livorno (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Luciano Spinosi (ur. 9 maja 1950 w Rzymie), piłkarz włoski grający na pozycji bocznego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym klubem Spinosiego w karierze był Tevere Roma, w którym przez 2 lata grał w Serie D. W 1967 roku został on piłkarzem AS Roma. W Serie A zadebiutował 12 maja 1968 w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z Torino Calcio. W 1969 będąc rezerwowym zdobył Puchar Włoch. W sezonie 1969/1970 był już podstawowym zawodnikiem zespołu. Dotarł z nim do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów, w którym wraz z kolegami klubowymi toczył zacięte boje z Górnikiem Zabrze. W pierwszym meczu w Rzymie padł remis 1:1, w drugim w Chorzowie remis 2:2, a w trzecim decydującym w Strasburgu także remis 1:1. O odpadnięciu Romy zadecydował wówczas rzut monetą.

W 1970 roku Spinosi przeszedł do Juventusu Turyn i od początku miał pewne miejsce w składzie. W 1972 roku po raz pierwszy w karierze został mistrzem Włoch, a rok później powtórzył to osiągnięcie. W 1973 dotarł z "Juve" do finału Pucharu Mistrzów, ale nie wystąpił w przegranym 0:1 meczu z Ajaksem Amsterdam. W 1974 roku zostawał wicemistrzem kraju, w 1975 - mistrzem, w 1976 - wicemistrzem, a w 1977 i 1978 dwukrotnie z rzędu wywalczył prymat we Włoszech. Dodatkowo w 1977 roku zdobył Puchar UEFA.

W 1978 roku Spinosi wrócił do Romy. Dwukrotnie w latach 1980 i 1981 zdobywał krajowy puchar. Został też wicemistrzem Włoch (1981) i zajął 3. miejsce w Serie A (1982). Sezon 1982/1983 Luciano spędził w Hellas Werona, z którym zajął 4. pozycję w lidze. Następnie trafił do A.C. Milan, gdzie przez rok był rezerwowym, a karierę zakończył w 1985 roku w grającej w Serie B Cesenie.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1967/68 AS Roma Włochy  Serie A 1 0
1968/69 AS Roma Włochy  Serie A 12 1
1969/70 AS Roma Włochy  Serie A 24 3
1970/71 Juventus Turyn Włochy  Serie A 28 0
1971/72 Juventus Turyn Włochy  Serie A 30 1
1972/73 Juventus Turyn Włochy  Serie A 25 0
1973/74 Juventus Turyn Włochy  Serie A 29 0
1974/75 Juventus Turyn Włochy  Serie A 7 0
1975/76 Juventus Turyn Włochy  Serie A 7 0
1976/77 Juventus Turyn Włochy  Serie A 7 0
1977/78 Juventus Turyn Włochy  Serie A 5 0
1978/79 AS Roma Włochy  Serie A 21 0
1979/80 AS Roma Włochy  Serie A 9 0
1980/81 AS Roma Włochy  Serie A 29 0
1981/82 AS Roma Włochy  Serie A 18 1
1982/83 Hellas Werona Włochy  Serie A 30 0
1983/84 A.C. Milan Włochy  Serie A 18 0
1984/85 AC Cesena Włochy  Serie B 22 0
Łącznie w Serie A 300 6

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 19691971 Spinosi występował w młodzieżowej reprezentacji Włoch U-21. W pierwszej reprezentacji zadebiutował 9 czerwca 1971 w zremisowanym 0:0 meczu ze Szwecją. W 1972 roku wystąpił w ćwierćfinale Euro 72, w którym Włosi ulegli 1:2 Belgii. W 1974 roku został powołany przez Ferrucia Valcareggiego do kadry na Mistrzostwa Świata 1974. Tam był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach grupowych: wygranym 3:1 z Haiti, zremisowanym 1:1 z Argentyną i przegranym 1:2 z Polską. W kadrze narodowej zagrał 19 razy i zdobył 1 gola.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1988/1989 Spinosi objął zespół AS Roma zastępując Nilsa Liedholma. Zajął z nim 7. miejsce w Serie A, a po sezonie został zastąpiony przez Luigiego Radice. Trenował też piłkarzy US Lecce i Ternany Calcio.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]